زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

گوش (قرآن)





از موضوعات و عناوین به کار رفته شده در آیات قرآن، گوش است.


۱ - معنای گوش



گوش، عضو حسّ سامعه است و درك اصوات خارجى را مى‌نمايد.
[۱] فرهنگ فارسى، ج ۳، ص ۳۴۴۸، «گوش».

در اين عنوان، اطّلاعات‌ مربوط به گوش جمع‌آورى شده و اطّلاعات مربوط به شنوايى در جاى خود آمده است.
[۲] به مقاله شنوایی (قرآن) رجوع شود.

در عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى‌ «اذن» و «سمع» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آگاهی گوش (قرآن)، استفاده از گوش (قرآن)، انگشت به گوش کردن (قرآن)، حسابرسی گوش در قیامت (قرآن)، خلقت گوش (قرآن)، سنگینی گوش کافران (قرآن)، سنگینی گوش مشرکان (قرآن)، سنگینی گوش منکران قرآن (قرآن)، شنوایی گوش (قرآن)، فواید گوش (قرآن)، قصاص گوش (قرآن)، گواهی گوش (قرآن)، گوش از آیات خدا (قرآن)، گوش انعام (قرآن)، گوش بت‌ها (قرآن)، گوش در قیامت (قرآن)، مهر شدن گوش (قرآن)، نعمت گوش (قرآن)، نقش گوش (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. فرهنگ فارسى، ج ۳، ص ۳۴۴۸، «گوش».
۲. به مقاله شنوایی (قرآن) رجوع شود.


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۵، ص۸۷، برگرفته از مقاله «گوش»    


رده‌های این صفحه : گوش | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.